การย่อยและการดูดซึมสารอาหารที่ย่อยแล้ว อวัยวะในระบบย่อยอาหารของคนแบ่งออกเป็น 2 ส่วน
1. อวัยวะที่เป็นทางเดินอาหาร

ปาก  เป็นอวัยวะส่วนแรกของระบบทางเดินอาหาร ทำหน้าที่เป็นทางเข้าของอาหาร 
ลิ้นทำหน้าที่ในการรับรสอาหารและคลุกเคล้าอาหารให้เป็นก้อนแล้วช่วยส่งทางเดินอาหารเข้าสู่ทางเดินอาหารส่วนถัดไป
ต่อมน้ำลาย สร้างน้ำลาย น้ำลายประกอบด้วยน้ำร้อยละ 97-99 เมือก น้ำย่อยอะไมเลส สำหรับย่อยแป้งและสารอื่นๆ อีกเล็กน้อยน้ำลายหลั่งออกมา
วันละ 1,000-1,500 ลูกบาศก์เซนติเมตร pH อยู่ระหว่าง 6.2-7.4 ต่อมน้ำลายมี 3 คู่คือ ต่อมน้ำลายใต้ลิ้น ต่อน้ำลายใต่ขากรรไกร ต่อมน้ำลายข้างกกหู
คอหอย หลังจากที่อาหารถูกเคี้ยวและผสมกับน้ำลายจนอ่อนนิ่มแล้วอาหาร็พร้อมที่จะถูกกลืนโดยลิ้นจะดันก้อน
อาหารไปทาง ด้านหลัง ให้ลงสู่ช่องคอ
หลอดอาหาร ไม่มีหน้าต่อมที่ทำหน้าที่สร้างน้ำย่อย แต่การย่อยอาหารยังมีอยู่เนื่องจากน้ำย่อยอะไมเลสจากน้ำลาย เมื่ออาหารผ่านเข้าสู่หลอดอาหารจะทำให้เกิดการหดตัวของผนังกล้ามเนื้อหลอดอาหารให้หดตัวติดต่อกันเป็นลูกคลื่น ซึ่งเรียกว่า เพอริสทัลซิส
ไล่ให้อาหารตกลงสู่กระเพาะอาหาร
กระเพาะอาหาร  กระเพาะอาหารของคนอยู่ทางด้านซ้ายของช่องท้องใต้กะบังลมกระเพาะอาหารแบ่งออก เป็น 4 ส่วน คือ ส่วนของคาร์เดีย คือ
กระเพาะอาหารส่วนที่อยู่ติดกับหลอดอาหาร ส่วนที่อยู่เหนือช่องที่เปิดเข้ากระเพาะอาหารอยู่ทางส่วนบนคือ ฟันดัส ส่วนที่อยู่ติดกับลำไส้เล็กส่วนต้น
คือ ไพลอรัส ส่วนที่อยู่ตรงกลางซึ่งเป็นส่วนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดคือตัวกระเพาะชั้นมิวโคซา บริเวณตัวกระเพาะของกระเพาะอาหารจะมีความหนามากที่สุด มีลักษณะเป็นเส้นนูนขึ้นไปตามความยาวของกระเพาะอาหาร ซึ่งเรียกว่ารูกี้ช่วยเพิ่มพื้นที่ผิวของกระเพาะอาหารทำให้ประสิทธิภาพในการสร้างสารและ
ย่อยอาหารเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ยังช่วยให้กระเพาะสามาถเพิ่มและขยายขนาดขณะรับประทานอาหารได้ถึง 1,000 – 1,200 ลูกบาศก์เซนติเมตร กระเพาะ เมื่อไม่ได้บรรจุอาหาร มีปริมาณพียง 50 ลูกบาศก์เซนติเมตรเท่านั้น ในปกติจะหลั่งน้ำย่อยจากกระเพาะอาหารวันละประมาณ 3 ลิตร โดยน้ำย่อยของ กระเพาะอาหารเป็นน้ำใสๆ มีน้ำประมาณร้อยละ 99.4 มีความถ่วงจำเพาะ 1.000 – 1.003 pH ประมาณ 1.2 – 1.7 มีความเป็นกรดสูงมาก

ขึ้นไปด้านบน